TRZEBA TYLKO WEJSC

Najgorsze jest otwarcie drzwi, kiedy nie wiadomo co zastanie sie za nimi. Nadzieja i straszny strach jednoczesnie.
Po chwili kiedy juz trzeba dzialac jest duzo lepiej, bo mozna sie starac pomoc, bo mysli sie o konkretnych czynnosciach nie o calosci sytuacji. W glowie przewija sie tysiac scenariuszy od najgorszych do najbardziej sielankowcyh. I tak w koncu rzeczywiosc jest zupelnie inna.
Za chwile ide do szpitala. Po raz drugi dzisiaj. Jest tam siostra wiec boje sie mniej. Najbardziej sie boje jak otwieram te drzwi sama, jako pierwsza osoba z rodziny tego dnia.