No i stalo sie. Donald Trump zostal wybrany na przezydenta Stanow Zjednoczonych Ameryki. Po zwyciestwie Andrzeja Dudy (i PiSu ogolnie w Polsce), Zemana w Czechach a przede wszystkim po decyzji o Brexicie, trudno powiedziec, ze mnie to zaskakuje, ale z cala pewnoscia dziwi.
Amerykanie nie mieli lekkiego wyboru. Hillary Clinton to skompromitowana, zkorumpowana, obslizgla polityk, ktorej wlasciwie nie da sie lubic. Na jej korzysc przemawialy jednak dwa bardzo silne argumenty: doswiadczenie i gwarancja stabilnosci kraju i swiata, w wypadku wygranej.
Tylko, ze Amerykanie nie chcieli stabilnosci. Chcieli zmiany, najlepiej wielkosci tornada. Chcieli, beda ja miec. Donald Trump to ciekawy czlowiek i jestem przekonana, ze zapewni (nam wszystkim, niestety) wiele rozrywek.
Pomimo iz obiektywnie zyjemy w najlepszych czasach w historii ludzie cywilizacji zachodniej dochodza do ciekawego wniosku, ze a) jest im zle, b) jest to wina wszystkich poza nimi samymi c) powinni natychmiast dostac duzo rzeczy (500+?) za darmo a jesli nie, to przynajmniej koniecznie trzeba sie zabarykadowac przed “obcymi” i/albo wyszarpac co sie da tym, ktorzy ostatnio (lub nie daj Bože dzieki nam!) maja sie troche lepiej.
Czas pokaze co przyniesie zmiana prezydenta USA. Miejmy nadzieje, ze ich demokracja jest silniejsza od naszej a destrukcja bedzie postepowala wolniej niz w wyniku dzialan polskiej “dobrej zmiany”. Mysle, ze pozytywnym efektem, ktory moze przyniesc Donald jest stonowanie w kwestii politycznej poprawnosci. Sadze, ze byloby bardzo orzezwiajace gdyby ludzie zaczeli mowic bardziej wprost co mysla i dlaczego.
W kazdym razie Europe a wiec nas wszystkich czeka okres szybkiego dojrzewania. Nagle wszyscy chca byc bardzo samodzielni.
No to siup!
Tam, gdzie jestem 