Chcialabym wszystkim goraco polecic ksiazke Dariusza Rosiaka pt. Zar. Oddech Afryki.
Dostalam ja od Siostruni pod choinke i musze powiedziec, ze podeszlam do niej z pewna taka niesmialoscia. Nie jest to typowa, lekka ksiazka podroznicza typu Cejrowskiego (tez polecam i tez mnie zaskoczylo, ze taki dziwny gosc tak dobrze pisze). Zabieralam sie do niej ze 3 razy, ale jak juz w koncu zaczelam to wciagnela mnie bez reszty.
Ksiazka jest podzielona na trzynascie rozdzialow, z ktorych kazdy dotyczy innego afrykanskiego kraju. Dla mnie bardzo cenne i ciekawe byly zwiezle opisy historii kazdego kraju i aktualnej sytuacji politycznej. Z kazdego zdania epatuje znajomosc tematu, erudycja i swietny acz bardzo konkretny jezyk autora.
Co bylo dla mnie szczegolnie ciekawe i istotne to fakt, ze ktos w koncu napisal rzecz, ktora jest dla mnie oczywista, choc niepopularna.
Konkretnie: wiekszosc “pomocy”, ktora wysylaja do Afryki rozwiniete kraje w gorszym wypadku przepada w odmetach korupcji a w lepszym zniewala ludzi, ktorzy dziesiatki lat zyja w obozach takiej czy innej organizacji wyciagajac rece po pomoc i produkujac kolejne dzieci. Potwierdzila, ze zolnierze ONZ sa glownie tam gdzie nic sie nie dzieje, bo obszarow gdzie jest niebiezpiecznie po prostu sie boja. Jeszcze bardziej utwierdzila mnie w przekonaniu, ze wiekszosc “akcji hunitarnych” pod nazwa taka czy siaka – zwlaszcza z bogatych krajow, to po prostu dobry business dla pracownikow, ktorzy niezle zarabiaja a przy okazji maja moralnie satysfakcjonujaca prace.
Afryka to wyrzut sumienia niegdysiejszych panstw kolonialnych, ktore czuja sie w obowiazku dopompowac czarny kontynent odpowiednia iloscia gotowki, zwlaszcza jesli przy tej okazji uda im sie zwiekszyc swoje zupelnie wspolczesne strefy wplywow.
Niepoprawne politycznie? byc moze. Prawda niestety nie zawsze spelnia standardy politycznej poprawnosci. Czyli jeszcze raz: pomagac? Oczywiscie! ale najlepiej obok nas, tam gdzie wiemy, ze to nie ma wygladac ladnie w reklamie ale pomoc rzeczywiscie jest wskazana, a nawet wtedy lepiej skupic sie na tych, ktorzy chca pomoc sobie sami.
Tam, gdzie jestem 