Codziennie w mojej glowie powstaje conajmniej jeden nowy wpis, tylko jakos nie ma czasu napisac go na bloxie. Pocieszam sie, ze ludzkosc specjalnie nie cierpi z tego powodu a za dni jakies zagubione mysli nawet dla mnie nie beda mialy zadnego znaczenia.
Gosia usnela. Mam chwile tylko dla siebie.
Postanowilam nie byc tak twarda i pozwalam sobie codziennie na 2h telewizji. Gosia i tak ja zazwyczaj olewa (bo reklamy przewijam:), wiec nie czuje sie az tak wyrodna matka.
W kazdym razie ogladam taki jeden serial o amerykanskich adwokatach. Wiem oczywiscie, ze w rzeczywistosci praca adwokatow to nie taki miodzio, ale i tak jestem pewna, ze gdybym mieszkala w Ameryce to bylabym prawnikiem. Takim co sadzi sie z McDonald’s, ze nadzienie ciasteczka bylo gorace jak napalm w Wietnamie. Mysle, ze amerykanski wymiar sprawiedliwosci oparty na precedensach nie jest specjalnie sprawiedliwy, co nie zmienia faktu, ze wierze, ze przed lawa przysieglych czula bym sie jak ryba w wodzie. No ale coz. Urodzilam sie w Polsce z systemem prawa kontynentalnego i jestem niepraktykujacym geografem.
Spiesze pochwalic Boskiego. /Zawsze jak go pochwale to mnie za 2 dni wkurwi tak, ze go moge zagryzc, ale nalezy mu sie, wiec musze byc fair./ Ostatnimi czasy bardzo duzo czasu spedza z Gosia i kochaja sie jak 2 golabki. Jak przyjdzie z pracy, Gosia mowi mi papa, “tata (ch)odz” i ida sie tulic do pokoiku a potem na spacer.
Generalnie Gosia sporo gada, powtarza wszystko na co ma ochote i mowi tez mniej wiecej to na co ma ochote. Nie laczy jeszcze wyrazow w zdania (no max 2 wyrazowe), ale slowa mowi bardzo skomplikowane. Sadza misie na nocnik, karmi i tuli. Na spacery zwykle musimy zabierac ze soba conajmniej 3 sztuki roznej wielkosci…
/zdjecia z telefonu, dlatego lekko-pol-srednie/
No i tak sobie zyjemy. A chwilowo nawet mamy lato.
Tam, gdzie jestem 