BEZSENNOSC

Od jakiegos czasu mam klopoty ze spaniem. Budze sie w srodku nocy i albo zamartwiam na jakis wiekopomny temat albo po prostu czekam az usne. To czekanie zabiera mi zwykle okolo dwoch godzin. Po pracy jestem padnieta, ale potem znowu wracam na pelne obroty, usypiam okolo 23 a za pare godzin przerwa. To, ze Boski chrapie z pewnoscia nie pomaga, ale nawet jak spie sama to i tak ciezko mi przespac cala noc. Nie mam pojecia co sie stalo. Boski sadzi, ze to moze byc jakas pozostalosc z czasow kiedy Gosia byla malutka i budzila sie pare razy na jedzenie. Hmm, mam wrazenie, ze wtedy bylam bardziej wypoczeta niz teraz. Mysle, ze nie jest to rowniez zwiazane z praca, bo sie nia, przynajmiej do dzisiaj, nie stresuje ” po godzinach”. W kazdym razie mam nadzieje, ze jakos mi to przejdzie, ale na razie nie mam pomyslu jak wplynac na moj krnabrny organizm. Po prostu czekam az co 3-4 dni jestem juz tak zmeczona, ze budze sie ale tylko na max. godzine … i wtedy czas od 23 do 7 wystarcza mi do wyspania sie na poziomie leszcza. 

Calmiriel pytala sie czy tesknie za Ksiezniczka w czasie pracy. Nie. Mysle o niej, czasem pokaze komus jej zdjecie, czasem napisze SMSa do Kolezanki Czeszki ale w sumie nie martwie sie o nia. Jakos tak bardzo wierze, ze to juz czas, zeby Mloda zaczela sie oswajac z innymi malutkimi osobnikami a wiem, ze ze mna by to bylo duzo bardziej skomplikowane. Na poslanie jej do przedszkola jakos nie mam odwagi. Glownie dlatego, ze sama przedszkola a) nienawidzilam b) niesamowicie sie w nim nudzilam a potem rodzina sie poddala i zajmowala sie mna Babcia Krysia az do czasu kiedy poszlam do zerowki. Wierze w Mala Dziewczynke strasznie bardzo i jestem przekonana, ze da rade. No i o 15:25 max biegne, lece, pedze do domu i juz jestesmy razem, wiec jest dobrze. Te 0,7 etatu to na prawde genialny pomysl i jestem bardzo wdzieczna, ze moja firma poszla na taki uklad. Postaram sie ich nie zawiesc.