Taki sobie tytul zaplanowalam na dzisiaj. Niestety po przeczytaniu definicji hipstera na wikipedii musze odszczekac. Nie jestem hipsterem. Ja tylko wygladam jak sierota niezaleznie od tego w co sie ubiore a wczoraj kupilam sobie conversy.
Z tym hipsterstwem to jest tak, ze od pewnego czasu ciagle slysze roznych ludzi uzywajacych slowo hipster. A to w sensie: o, zobacz hipster! a to, ze hipster to ktos kto ubiera sie w drogie rzeczy ale wyglada jakby powybieral szmaty w smietniku, ale jak ktos sie zna to zaraz widzi, ze te ubrania to cudenka.
Kiedys nawet poprosilam kolezanke z Lodzi coby mi jak krowie na zakrecie wyjasnila jak mam niby poznac, ze ten ktos jest hipsterem no i okazalo sie, ze przez ”drogo ubrany” rozumie sie drogo z punktu widzenia wsi pod Lublinem czyli conversy, koszula diverse i podobnie a wieczorami trzeba chodziwac do teatru albo na szpanerskie imprezy, najlepiej niedbale palac cygaretke.
No wiec conversy juz mam a do tego niezaleznie od tego ile kosztuje na przyklad bluza z kapturem, ktora mam na sobie, pani w aptece i tak natychmiast rzuca sie, zeby dla mnie znalezc tanszy odpowiednik syropu na kaszel.
Co z tego, jesli nie spelniam intelektualnych a ZWLASZCZA spolecznych parametrow hipstera. Otoz hipsterzy ”rzekomo zacieraja granice miedzy jedna a druga plcia’‘. Hmm, po glebokiej uwadze musze napisac, ze nie zacieram. Jako gospodyni domowa nie spelniam rowniez postulatu o “nie dostosowywaniu sie do uznawanego przez wiekszosc zbiorowosci systemu rol i wartosci“. Nie mowiac o zupelnie wykluczajacym mnie z subkultury braku “niszowych zainteresowan“.
I tak z bardzo oryginalnego tytulu zostaly tylko buty. Na szczescie bardzo wygodne i w niespotykanym rozmiarze 39,5, ktory idealnie mi odpowiada.
Tam, gdzie jestem 