Po raz drugi w zyciu, w niezwykle waznej dla mnie sprawie, musialam pogodzic sie z porazka po dlugiej walce. I wtedy stal sie cud. Ale od poczatku…
Kiedy Gosia skonczyla 2 lata zaczelismy sie starac o dziecko. Udalo sie nieomal natychmiast. Niecale 3 miesiace pozniej okazalo sie, ze ciaza przestala sie rozwijac. Po jakims czasie ponownie podjelismy proby. Mijaly miesiace, nie dzialo sie nic. Zaczelismy chodzic do centrum leczenia nieplodnosci. Bylo kolejne, dosyc pozne poronienie zatrzymane. I duzo hormonow, leczenia i badan oczywiscie. Genetyk, immunolog i stádo ginekologow. Sprobowslismy nawet in-vitro. Jediným efektem bylo to, ze wypadla mi jedna trzecia wlosow. Trzeba bylo podjac jakas decyzje.
Zblizal sie termín przeprowadzki do Warszawy. Odwiedzilismy warszawska, znana, droga jak cholera klinike leczenia nieplodnosci gdzie rownie znany lekarz stwiedzil, ze nasza jedyna szansa jest sztuczne zaplodnienie (IVF), a czescy koledzy najwyrazniej maja mala doswiadczenia skoro twierdza, ze jest inaczej. Tyle, ze já sprawdzilam, ze na mnie te hormony nie dzialaja. I wiedzialam, ze pan ma to w dupie, tylko raczki mu sie trzesa na 10 000 pln, ktore by to kosztowalo. Coraz czesciej myslalam o tým, ze mi odbija palma bo cala sie skupiam na tým jak miec drugie dziecko. Nadszedl czas sie poddac.
W lutym poszlam do praskiej kliniki, pozegnac sie z doktorka przynajmniej na jakis czas. Chcialam wyczyscic sobie glowe i znowu zaczac sie cieszyc Gosiula. I moze, kiedys wrocic do tematu. Albo i nie. 30.3 Odeszlam z pracy w Pradze. Zaczelam szukac prace w Warszawie. Zaprosili mnie na pierwsze rozmowy kwalifikacyjne w wielkiej firmie. Tylko ze mna dzialo sie cos dziwnego. Przed 9ta rozmowa w wysnionej firmie zrobilam test… ! Nie moglam uwierzyc wlasnym oczom! Cud! Bylam w ciazy! Tak po prostu! Já?! Ten statystycznie niemozliwy przypadek zdaniem boga z Warszawy… No to siupem do Pragi. Jest! Ta ciaza tam jest! Oni já widza i sa zachwyceni. Ostatní dzien pracy w firmie byl dla mnie pierwszym dniem ciazy. Wszystko sie zmienilo 🙂 Dostalam sterydy na obnizenie odpornosci, zastrzyki na rozrzedzanie krwi, hormony na podrzymanie. I zaczelismy czekac. W miedzyczasie inna firma zaproponowala mi prowadzenie projektu. Gdzies w tým czasie nieinwazyjne testy genetyczne wyszly spiewajaco. Zamiast ryzykownego odbierania wod plodowych bylam u swietnego perinatologa, ktory potwierdzil, ze Mloda rozwija sie swietnie. Od tego czasu co 3-6 tygodni jezdzilam na kontrole do praskich specjalistow i po leki. Ostatnia rozmowa w wielkiej firmie zakonczyla sie sukcesem. Kolejne spotkanie z potenciálnym szefem, ktory przyjechal specjalnie do Warszawy. Bylam w 18 tygodniu. Stwierdzilam, ze byloby to nie fair nie powiedziec im o ciazy, bo proces rekrutacyjny jest tak dlugi, ze mogla bym zaczynac w listopadzie… 8 miesiacu. Oczywiscie stwierdzili, ze sa wielki firma s ciaza to dla nich zaden klopot. Taaaa od tego czasu milcza. A já mam nadzieje, ze jeszcze sie odezwa:)
Niedawno przeszlam kolejny proces rekrutacyjny – odezwal sie headhunter, tým rázem w polskiej firmie. To juz bylo bardziej dla praktyki i zabawy, w 8 miesiacu, za postednictwem skypu. Bardzo mnie chcieli. I bardzo przestali jak przyznalam, ze jestem w ciazy:) o tym tez napisze. Btw glupio mi bylo tak pisac na blogu z perspektywy nieroba, ale což. Tyle czekalam i tak sie Zuzia ciesze, ze wiedzialam, ze nie wroce do pracy zaraz po pologu. Nie chcialam nic pisac, zeby nie zapeszac.
W 33 tygodniu ciazy odlecialam z Lotem do Londynu. To tez na osobny wpis, bo bardzo sie báli zebym im nie urodzila:) normalnie jak celebryta. Od poczatku grudnia, ze wzgledu na kontrole bylam w Pradze i czekalam. Na maly-wielki cud, ktory mial byc przeciez statystycznie niemozliwy. Zuzia urodzila sie pozna, sylwestrowa noca. Byl snieg, bylo cicho a my krazylismy z Boskim po pustých korytarzach szpitala… Ale o tým juz w nastepnym wpisie…
Tam, gdzie jestem 