Niedawno pisalam o zmianie powitalnego zdania z “Dzien dobry Panie i Panowie” na “Dzien dobry wszystkim” w londynskim metrze. Zmiana ta miala uwzglednic interesy spoleczosci LGBT.
Pod wpisem przeczytalam miedzy innymi, ze jest to przejaw troski o demokracje. Z reszta to samo twierdzi Boski.
Ja upieralam sie, ze ok, pomysl dobry, tylko trzeba zachowac zdrowy rozsadek i zaczac od powazniejszych problemow.
I dzis wracam do tematu zdrowego rozsadku.
Bylam na sniadaniu z mamami z klasy Gosi. Jedna z nich jest wlascicielka agencji HR, specjalizujacej sie w bardzo wysoko oplacanych pracownikach sektoru bankowego z londynskiego city.
Rozmawialismy o szkole. Mowila, ze jest bardzo zadowolona i wszystko gra, tylko nie wiedza czy nie przeniosa Maxa do innej szkoly, bo jednak Canary Wharf to wschod Londynu i akcent Maxa nie jest idealny i uwaga… moze mu to kiedys utrudnic dostep do dobrej pracy. Akcent, okazuje sie, to bardzo istotny element image czlowieka i moze dyskryminowac podczas rozmowy kwalifikacyjnej. Nie, nie mowimy o jakims belkocie z tad czy owat. Mowimy o zlej czesci Londynu (zlej jak zlej, jedno z najwiekszych centrow finansowych na swiecie) w ktorej mieszkaja rodzice Maxa, bo maja blisko do pracy w city wlasnie!
Potem jakos przyszlo na mnie. Ze zanim postanowilam zostac coachem powysylalam troche CV a zero odzewu. Mimo iz mam sporo doswiadczenia i niezle wyksztalcenie. Zero w sensie bez: pocaluj mnie w dupe, rowniez. Na co ona: Oh! don’t take it personally! My tutaj nawet nie czytamy CV z Twojej czesci Europy jesli nie masz doswiadczenia z Londynu. Pierwsza prace musisz jakos zdobyc a potem dopiero ktos bedzie je czytal. I uwaga ta pani mnie bardzo lubi i po prostu byla szczera! Ze mnie nie wybiora? Ich wybor. Ale ze wywalaja, bo nasze szkoly to nie szkoly, no hellou?
Owszem znam osoby z Polski czy Czech, ktore znajazly prace w city. Nie szukajac daleko – Boski, tylko ze on przywedrowal przez firme w ktorej pracuje lata. Takich znam sporo. Znam jedna osobe, ktora po wielu wielu latach wgryzla sie tam przechodzac od pucybuta do pracownika na srednim poziomie.
Jeszcze jedna sytuacja. Salamanca, rok 2005. Szkola hiszpanskiego. U mnie w grupie 2 chlopcow z elitarnego Eaton i dziewczyna z jakiejs innej brytyjskiej szkoly. Chlopcy wywracaja oczami cokolwiek ona powie po angielsku. Pytam sie ich dlaczego? bo ona udaje, ze ma akcent taki jak my, ale jednak slychac, ze nie jest jedna z nas – slysze. Pytam sie czemu sie nie nabijaja ze mnie? Bo Ty nie musisz miec konkretnego akcentu, ale ona jest Brytyjka a udawanie akcentu z nie swojej klasy jest oburzajace!
A wiec tak wyglada demokracja? Bedziemy sie certolic z pol promilem osob ktore maja problemy ze swoja tozsamoscia sexualna i bedziemy sie z tego powodu czuc dobrze. Ale Ty chlopcze urodziles sie pod Glasgow a rodzice nie mieli kasy zeby Cie poslac do elitarnej szkoly z “akcentem” wiec mozesz byc madry jak radio, ale pracy w city nie dostaniesz (symbol).
Moze jestem wczorajsza, ale mnie sie to wydaje obludne.
Tam, gdzie jestem 