Gosia czuje sie chyba duzo lepiej. W kazdym razie nie ma goraczki i humor dopisuje. Z jedzenia uznaje tylko mleko (czyli juz nawet nie gruszki). Nos ma tak zatkany, ze na wszelki wypadek spi w lozeczku z wlaczanym monitorem. Na brzuchu spi. Juz jest za duza, zeby z nia dyskutowac jak spi. Ma swoje zdanie i tyle:)
My z Boskim czujemy sie nieco gorzej 🙂 mam nadzieje, ze za dzien-dwa przynajmniej maly Fenix bedzie gotowy do lotu bo wybieramy sie do Siostruni.
Dzisiaj, 2,5h zajmowala sie nia studentka. Nawet na 0,5h wyszlam z domu na poczte, zeby odeslac Kolezance z pracy ubranka z ktorych Gocha wyrosla. Przezylismy bez strat w ludziach i sprzecie.
Gosia, w zwiazku z choroba spi duzo, ale w dosyc niekonwencjonalnych porach. Nie wiem co mi sie stalo, ale jakos nie potrafie tego czasu dobrze wykorzystac. Nie potrafie usnac razem z nia. Kazdego dnia jestem bardziej zaskoczona tym jak dobrze sie czuje biorac pod uwage niezwykle niekonwencjonalny system spania w 30min interwalach na przyklad. A tu niespodzianka… nie jest zle, w zasadzie czuje sie wypoczeta.
17-18.10 mieli nas odwiedzic rodzice Boskiego. Co za niespodzianka w tym terminie nie przyjada, bo (uwaga) termin nie odpowiada Siostrze Boskiego mieszkanacej w Wiedniu. 17.10 jest koncert na ktory mieli isc. Juz ich troche znam wiec nie kupilam biletow. Chca przyjechac pare dni pozniej… dla odmiany w tym terminie Boski bedzie najprawdopodobniej w Londynie. Juz mu powiedzialam, ze nie chce miec po raz n-ty tesciow na glowie jak go nie ma. Zaprezentowal lekki wkurw – ze niby jest spiacy ale slyszy. Dla pewnosci przypomne jutro.
Poza tym wszystko ok.
Tam, gdzie jestem 