Autor: Ilona Wiśniewska
Niezbyt dluga (208 stron) ksiazeczka a trzymala mnie z tydzien. Nie da sie jej czytac szybko, za to bardzo dobrze.
Z gatunku tych reportazy w ktorych nie dzieje sie nic a jednak bardzo duzo. O to wiecej przy czytaniu dzieje sie w glowie. Nasuwaja sie wspomnienia, analogie, marzenia. Nie wiem czy zapamietalam wszystkie watki o ktorych opowiada ksiazka i nie ma to znaczenia. Znowu obudzila we mnie diabla, ciekawosc sprawdzenia co kryje sie za drugim rogiem.
Choc jestem zmarzlakiem patentowanym nie raz przez glowe przebiegla mysl “a moze jednak dostac sie jakos na ten Spitsbergen i sprobowac”. Zobaczyc lata w ktorym slonce nie zachodzi, zobaczyc zime bez najmniejszego promyka swiatla. Poznac tych wszystkich dziwnych ludzi o jeszcze dziwniejszych historiach, ktoryrzy przewijaja sie przez karty ksiazki. Nastawic samej sobie lusterko w wlasnych jekow i potworow, ktore w takich warunkach pokazuja sie na swiecie szczegolnie chetnie. Co jest wazne, co nie wazne? Ktoredy prowadzi droga?
Moim zdaniem ksiazka warta kupienia i przeczytania. Polecam!
Tam, gdzie jestem 