Chroniczne zapalenie ucha srodkowego. Niestety. I antybiotyki 3-ci raz w tym roku. Na szczescie lekarz byl rozsadny i nie trzeba mu bylo tlumaczyc, ze przy tym typie zapalenia ucha nie musi byc wysokich goraczek i strasznego bolu. Posluchal, obejrzal dokladnie uszko i wszystko bylo jasne. Dobrze.
Sluzba zdrowia tutaj to generalnie katastrofa. Prawde mowiac nawet prywatne ubezpieczenie wiele nie zalatwia. I wcale nie chodzi o brak kasy. Kase widac po ilosci plakatow, wyposazeniu szpitala w kolorowe krzeselka, zabawki, organizowane spotkania, infolinie.
Tylko ta organizacja.
Zeby zrobic zwykle badanie krwi Zu tydzien temu musialysmy zamiast do przychodni isc do szpitala. Tam krew pobieraja tylko na pietrze dla dzieci, 7 pietrze. Do 7 pietra jedzie WYLACZNIE winda nr 9. I niech to bedzie symbolem organizacji wszystkiego. Niby ulatwienia, ale jednak specjalisci od drapania sie lewa reka na prawym uchu. Bylysmy 3 w kolejce i czekalysmy 30 minut. Caly ten czas obok nas swietnie sie bawily 4 pielegniarki.
W Polsce bylo nieco lepiej, ale tez podobne problemy. Przeciez prawdopodobnie niepotrzebnie katowalam sie dieta cukrzycowa, bo z punktu widzenia pielegniarki 15 minut w ta czy druga strone nie ma znaczenia przy wyznaczaniu krzywej cukrowej. Badanie krwi zajelo nam jedyne 40 minut, bo pani pisala tak wolno na komputerze, ze mozna bylo dostac kurwicy. Noga bym z cala pewnoscia napisala szybciej.
Wracajac do Londynu. Z moich obserwacji wynika, ze podstawowa technika medyczna jest pozwolic cialu, zeby obronilo sie samo. Ewentualnie z pomoca paracetamolu. Syropy, mascie, glebsza diagnostyka zarezerwowana jest dla prawie umierajacych. Jak na moje oko ludzie maja zaskakujaco wysoka przezywalnosc, biorac pod uwage podejscie personelu medycznego. Na przyklad efektow ubocznych szczepien nie uwzglednia sie wcale, bo najchetniej wbiliby dziecku 10 szczepionek na raz. Bez uprzedniego sprawdzania czy sa zdrowe ( w mysl: pani jest matka, pani wie najlepiej).
Fakt super, ze przynajmniej w naszej czesci miasta wszystko jest bezbarierowe i niepelnosprawni dostana sie wszedzie. Tylko mysle sobie, ze niepelnosprawnych bylo by duzo mniej gdyby na przyklad noworodki obejrzal czasem lekrarz. Albo gdyby chore dziecko nie bylo jedynie osluchane przez pielegniarke, ktora nie specjalnie potrafi policzyc do 6 (raz mi wmawiala, ze Zu ma w zimie za grube rajstopki i dlatego nie da sie jej zbic 39C goraczki). Albo gdyby istniala rehabilitacja.
W aptece obowiazuje zasada ograniczonego zaufania. Napierw, po sprawdzeniu adresu!, dzieki niewyobrazalnie zlej organizacji pracy czeka sie na wszystko 5 razy dluzej niz w kazdym innym kraju w ktorym mieszkalam. Potem dostaje sie, w naszym wypadku, wymieszane antybiotyki, zeby sie przypadkiem matka nie pomylila w dawkowaniu! Jak chcialam kupic paracetamol to mi kobieta wylumaczyla, ze nie moze mi sprzedac bo karmie piersia a to zabronione. Dobra, nie bede sie z nia klocic. Paracetamol mozna kupic w Tesco za grosze, bo dotuja go bardzo, zeby tylko odciagnac ludzi od lekarzy.
Podsumowujac, Wielka Brytania to kraj dla silnych jednostek, ktore nie maja zadnych problemow zdrowotnych ani pytan. Pytac nie ma kogo a problemy (99%) leczy sie paracetamolem. Nawet ostatnio zachecaja pacjentow, zeby sie diagnozowali sami i ja sie, w tych okolicznosciach przyrody, nie dziwie.
Brytyjskiej sluzby zdrowia zdecydowanie nie polecam. Nastepnym razem napisze o rzeczach, ktore dzialaja dobrze, bo takich tez jest nie malo.
Tam, gdzie jestem 